- mezhep
- مەزھەپ法学派（イスラーム法学派, ハナフィー, シャーフィイー, マーリク, ハンバルの四大法学派などを指す）派閥, 宗派
Modern Uyghur-Japanese dictionary. 2009.
mezhep
Look at other dictionaries:
mezhep — is., bi, din b., Ar. meẕheb 1) Bir dinin görüş, yorum ve anlayış ayrılıkları sebebiyle ortaya çıkan kollarından her biri Anasının hatırasına bu derin hürmet, ömrünün sonlarına doğru, babamda âdeta bir mezhep hâlini almıştı. Y. K. Karaosmanoğlu 2) … Çağatay Osmanlı Sözlük
Aryanizm — is., öz., din b., Fr. arianisme IV. yüzyılda Arius adlı bir papazın kurduğu ve Hristiyan inanışının tersine olarak İsa nın tanrılığını inkâr eden mezhep … Çağatay Osmanlı Sözlük
felsefi — sf., esk., Ar. felsefī Felsefe ile ilgili, felsefeye ilişkin Herkes dil, ırk, renk, cinsiyet, siyasi düşünce, felsefi inanç, din, mezhep ve benzeri sebeplerden ayrım gözetmeksizin kanun önünde eşittir. Anayasa … Çağatay Osmanlı Sözlük
Hurufilik — is., ği, öz., din b. Kur an ın harflerinden birtakım anlam ve yargılar çıkaran bir mezhep … Çağatay Osmanlı Sözlük
imam — is., Ar. imām 1) Cemaate namaz kıldıran kimse 2) Müslümanlıkta mezhep kuran kimse 3) Hz. Muhammed den sonra onun vekilliği görevini üzerine alan halifelere verilen unvan 4) Bazı küçük İslam devletlerinde devlet başkanı 5) En önde bulunan kimse,… … Çağatay Osmanlı Sözlük
Lütercilik — is., ği, öz., din b. Kilise öğretisinin yalnızca kutsal kitaba dayanmasını isteyen Martin Luther in kurduğu mezhep … Çağatay Osmanlı Sözlük
mezhepçi — is. Mezhep yanlısı olan kimse … Çağatay Osmanlı Sözlük
Ortodoksluk — is., ğu, öz. 1) Meşru kilisenin resmî kararlarına uygun öğreti ve düşüncelerin bütünü 2) Doğu Hristiyan kiliseleri tarafından sürdürülen, Yunan ve Slavların çoğunun benimsediği mezhep … Çağatay Osmanlı Sözlük
Protestan — is., öz., din b., Fr. protestant 1) Hristiyanlıkta reform hareketi sonucu doğan mezhep Protestan kilisesi. 2) Bu mezhebe bağlı olan kimse … Çağatay Osmanlı Sözlük
ruhani — sf., esk., Ar. rūḥānī 1) Ruhla ilgili Bir nur inmiş gibi yüreğime âdeta ruhani diyebileceğim bir sükûnet çökmüştü. R. N. Güntekin 2) din b. Din ve mezhep işlerini ele alan, bunlarla ilgili bulunan Muhterem hatun patrik meclisiyle ruhani meclisin… … Çağatay Osmanlı Sözlük
Şiilik — is., ği, öz. Hz. Muhammed in ölümünden sonra, damadı Ali nin ilk halife ve imametin ancak onun soyundan gelenlere ait olduğunu kabul edenlerin, Sünnilerden ayrılarak kurdukları mezhep, Şia … Çağatay Osmanlı Sözlük
